Στο λιμανι ειχε ηδη 3 τεντες στημενες, στα μπαλκονια 2..3... 7 ρουφιανοι των αρουραιων. Ο Βαλοντια επιασε το βλεμμα μου και αρχισε να σφυραει. Ε δε θα την παντρευτω αλλα μη μου στησουν και καμια νιλα μπροστα σε ολη την πολη.

Η νυφη δε κατεβηκε απο το καραβι. Πως κι ετσι.

Κατεβηκα να χαιρετησω την Προξενήτρα και σταματησα..

- Γεια σου.

- Εσυ; Εδω;

Η θετη μου μανα.. Δεν ηξερα τι να πω. 

- Χαχα! Δε ξερω αλλη να σε κανει να χανεις τα λογια σου.

- Ξερεις. Γιατι ηρθες ετσι χωρις ενα γραμμα;

- Μαλλον δε κοιταξες μεσα στο φακελλο ε;

- Οχι δε κοιταξα. Αλλα... Εσυ; Προξενητρα;

- Δεν ειναι προξενειο. Πρεπει να της μιλησεις.

- Παγιδες;

Χαμογελο νυφιτσας.

- Οχι αλλες παγιδες. Μιλησε της.

- Παμε επανω λοιπον.

Τη φιλησα και την αγκαλιασα. Μου λειψανε και οι δυο γεροι πολυ.

Γυρισα να κοιταξω και ειδα την παραξενη νυφη να κατεβαινει κρυμμενη με πεπλα και καλυματα απο τον ηλιο. Σταματησε να με δει. Πρασινα ματια, αυστηρη μυτη.

Οχι δεν ηρθε για νυφη αυτη αλλα μαλλον δε θα ειμαι μονος αποψε.

    Δε βλεπω τον Βαλόντια και τα μπαλκονια ειναι αδεια. Κοιταξα εντονα τον Λοχια και αυτος γυρω του. Η δεξια ενεδρα αργα αλλα εντονα πηγε να ελεγξει.

Ενας απο την αριστερη αναψε δαυλο να κατεβουν και αλλοι απο πανω.

Να παρει... ολα μαζι. Και αναμεσα τους η "μανα".

- Εχουμε κοσμο στα καραβια. Μην ανησυχεις παιδι μου.

- Δε θελω πεδιο μαχης στο λιμανι. Μερα μεσημερι και ανοιχτωσια. Μεθυσμενες περδικες σε κηπο για σκοποβολη ειμαστε.

Και να φτυσει τυφλος θα μας πετυχει.

- ΤΡΙΓΩΝΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΡΙΑ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΠΥΛΗΣ ΕΠΑΝΩ.

    Με ενα ματι ψηλα και κανενα αυτι για τα νεα της ξεκινησαμε για το καστρο αργα. Μιαμιση διμοιρια απο το καραβι με ρομπες και τοξα μας περασε τρεχοντας.

    Αδρεναλινη και αυτοματες κινησεις. Η σωματοφυλακη μου σχεδον μας αγκαλιαζε. Πηγα απο στενα δρομακια αλλα εκει τα μαγαζια τα εχουν παλιοι κατοικοι και δεν υπαρχει περιθωριο για ξαφνιασματα. Οι σκεπες και τα μπαλκονια βγαινουν αρκετα εξω για να μας καλυπτουν απο πανω.

Μετα απο δεκα λεπτα αγχους και σφιγμενων λαβων βγηκαμε στην Δυτικη Πυλη. Ο Βαλοντια περιμενε ξαναμμενος και διορθωνοντας την πανοπλια αρον-αρον. Χμ.. καλο σημαδι απο χαρακια στον ωμο.

- Χαιρε Εξαρχε! Αναφερω ηρεμια! 

- Θα μου πεις σε λιγο. Ποσοι;

- Τους εχω και τους 7 στο Επανω Κρατητηριο. Τους παιρνουν συνεντευξη οι καινουργιοι.

- Οχι βια.

- Διαταγες Εξαρχε.

-Τι συμβαινει παιδι μου;

- Βαρεμαρα και απραγια. Τρωγονται με τα ρουχα τους και δε χωριζουν αυτο που δεν τους ανηκει. Θα το κανονιζα αποψε αλλα ηρθες εσυ και λιγο αλλαζει το πλανο. Ειπα να παω με το μαλακο αλλα κανω λαθος απο οτι φαινεται.

- Το σκατο οσο το σκαλιζεις βρωμαει. Φτυαρισε το να φυγει.

Ε ενταξει. Γυρισα να δω τι διαολο... Σωστη εκφραση, λαθος φωνη.

- Δεσποινις;  γελασα μαλλον δυνατα.. Εχετε κανει Λοχιας;

- Οχι ακομα, αλλα ξερω που ζω.

- Το αφηνουμε να υπαρχει δεσποινις για να εχουν να φανε οι μυγες, αλλιως θα γυρισουν να φανε εμας. Εκτος αν πιστευετε πως μπορω να ξεπαστρεψω ολες τις σκατομυγες του κοσμου.

Ωραιο γελιο. Λιγο στριγκο. Δε περιμενε απαντηση μαλλον. 

Κοιταω τη "μανα". Χαμογελο μανας νυφιτσας.

- Τι γινεται εδω;

- Μιλησε της. Δε σου ζητησα τιποτα παραξενο.

- Αντε να δουμε.

Η διμοιρια μου ξαναμαζευτηκε και ο ενας Δεκανεας μου εκανε νοημα με ενα στιλετο στο χερι. Κοπηκανε τα παιχνιδια φαινεται. 

- Δεκανεα βρες τον Βαλοντια ΤΩΡΑ και να με περιμενετε στο ανατολικο εξωστη 

Εκατον τριαντα τεσσερα μετρα βραχος απο κατω και κυμα. Ολη η ησυχια που χρειαζεσαι για εμπιστευτικη αναφορα.

- Χρειαζεστε τη συνοδεια μου;

- Οχι Δεσποινις αλλα να ξερω που βρισκονται και τι κανουν.

- Διαταγες Εξαρχε.

Την κοιταξα σα καποιος που προσπαθω να ξεχασω. Τεντωθηκε. Κοκκινησε. Καλο. Εχει πειθαρχεια και φιλοτιμο μεσα της. Δε θελει να την παρατηρησουν.

- Οπως επιθυμειτε Εξαρχε.

- Σωστα απαντησες. 

Συγκεντρωθηκα στο βλεμμα της και ειδα 25 με 27 χρονια ηλικιας που προσπαθουν να βρουν νοημα στη ζωη και μια ταυτοτητα. Δεν εχει δει τιποτα αλλα δεν εχει την αποκοτια. Ξερει οτι δεν εχει δει τιποτα.

- Να αναφερουν στον Μαριο στο Κατω Γυμναστηριο. Γραπτως.

Ενας υπηρετης εφυγε τρεχοντας πριν κλεισω το στομα μου. 

- Οπως επιθυμειτε Εξαρχε.