Με υπνωτισε το χρωμα του κρασιου και αποκοιμηθηκα... σχεδον πεταχτηκα απο την καρεκλα και κοιταξα τη γυαλαδα του κρυσταλλου στα χερια μου με το κοκκινο κρασι μεσα. Γλυκο χρωμα.
Σαν το αιμα μου που εχω δει τοσες φορες να λαμπυριζει και να κυλαει ζεστο σαν το χαδι της..
Μισο-τυφλωμενος απο την αντηλια εβαλα μπροστα το χερι μου να κοιταξω γυρω.
Ημουν ακομα ζωντανος καθισμενος στο γραφειο μου στο Κατω Γυμναστηριο. Πρεπει να τιναχτηκα στην καρεκλα μου γιατι οι πιτσιρικαδες στα ανδρείκελα με κοιταξαν και βιαστικα γυρισαν το βλεμμα αλλου δηθεν απορροφημενοι στις ασκησεις.
Μηχανικα βουτηξα το κοκκαλο που κρεμεται στον καρπο μου, ακομα απο τις μερες του Βορρα στο κρασι να βεβαιωθω πως ηταν "καθαρο". Ποσα χρονια πια με την παρανοια..αλλα και χωρις αυτην θα ημουν προ πολλου λιπασμα.
Τιναξα τα ρουχα μου και ξανακαθησα. Εγω που κολυμπησα σε βαλτους αιμα και βγηκα ζωντανος, πνιγομουν τωρα απο 2 στοιβες παλιοχαρτα.
-Ε! ψηλα την αμυνα μπαμπουϊνοι! Εκει εξω δε θα καθεται να τις τρωει ο αλλος. Μην κοπανατε σα δουλες τα βρακια τους στο πλυσταριο! ..Καλα ειναι να τους συνεφερνω. Να εχω κουβαλησει και εκατονταδες απο αυτους στα νεκρο-μαζωματα;
Δε μαθαινουν με τιποτα. Μονο με λειψα χερια, ματια, ποδια.
Κοιταξα το δαχτυλιδι του πατερα μου. Με το προφιλ του χαραγμενο σε κοκκαλο. Σαν να'ταν χτες που μου το εδωσε και πανε τριαντα χρονια. Μολις με ειχε γλυτωσει απο σκλαβο. Η απαγωγη, οι ατελειωτες μερες κ νυχτες... τι τα θυμηθηκα. Απο τα 10 ως τα 14 εκει. Στα 15 γυρισα πισω και εκοψα ολους τους λαιμους που...
- Στρατ...Εξαρχε! Η πρωινη αναφορα ειναι ετοιμη να την δειτε. Τι θα'κανα χωρις αυτον τον Σλαβο.. Αλλα με πνιγει η ευσυνειδησια του..
- Σ'ευχαριστω. Βαλτο με τα αλλα. και ξεχωρισε τα λιγο μη τα κουβαλησω ολα στον αποπατο μαζι μου. Η ναυτικη περιπολος απο το βραδυ ειναι εκει?
- Ολα μαζεμενα σε ενα.
- Καλως. Στειλε τους λοχιες. Και κλεισε το ζεστο νερο στο μπανιο. Ας πλυθουν με κρυο. ετσι κι αλλιως σα φωκιες πολεμανε.
Δε γελασε. Θα γελαγε με τη πλατη σε μενα και οταν θα ακουγε τους πιτσιρικαδες να σκουζουν στα μπανια. Κακομαθημενα και αβαφτιστα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου