Βγαινοντας ειδα οτι οι ασκησεις τρεις φορες τη βδομαδα πιασανε τοπο στους μπαμπουινους μου. Μονο νεκροι και με λιγα χτυπηματα. Καλο για την σωματικη ακεραιοτητα τους αλλα κακο για τις ανακρισεις.

- Βαλοντια πρεπει να εχει και αλλου ανθρωπους. Ψαξτε για δευτερες, τριτες εξοδους αλλα σε παρακαλω προσοχη για παγιδες. Καντε οτι θελετε με τα πτωματα εδω μεσα αρκει να μην προσθεσετε τα τομαρια σας σε αυτα.

    Νευμα και ψιθυρος "διαταγες". Το ενιωσε και αυτος οτι πεσαμε σε διπλη παγιδα. Αλλα η βια ειχε ηδη ανοιξει τον λογαριασμο της.

    Ειναι γεγονος πως ειναι λαθος να αποφασιζεις νυχτα για οτιδηποτε. Η μερα ειναι παντα καλυτερος συμβουλος. Ομως τρια χρονια προσπαθειας για ηρεμια, ειρηνη και ευημερια στο νησι μολις ειχαν παει κατα διαολου και ο θυμος ειχε αρχισει να ξυπναει αυτο που κοιμιζω μεσα μου. Και μερικες φορες ο θυμος και η λυσσα γινονται τοσο λαθος που ειναι σωστα. Αναιρουνε καθε δισταγμο και δημιουργουνε καταστασεις τοσο μη αναστρεψιμες που σε αναγκαζουν να αλλαξεις πορεια, ζωη, συνηθειες. Απλως χειρουργικα και ξεκαθαρα ακρωτηριαζουν τη ζωη σου. Παρακαλαω καθε φορα που νιωθω αυτο το μενος να κοβω το σωστο κομματι. Μεχρι τωρα ειμαι τυχερος.

    Σχεδον ετρεχα να επιστρεψω στο καστρο. Στο δρομο δυο τσουρμα παραξενα απλως λιωσανε κατω απο σιδερενια ποδια καθως βιαζομασταν να επιστρεψουμε και δεν το κρυβω οχι χωρις φοβο για τα χειροτερα μεσα στο οχυρο. Καποιες προσχεδιασμενες απο καιρο ενεργειες εχουν μπει σε λειτουργια ηδη απο το πρωι με τον ερχομο αυτου του καραβιου.

    Θελω να δω την αναφορα απο την εφοδο εκει πανω. Θελω να δω το καστρο μου απειραχτο και τους στρατιωτες μου ζωντανους. Και μαλλον το πρωι θα μας βρει να ανοιγουμε σπιτια και μαντρες σε ολο το νησι.

    Η πολη ειναι αδεια στους δρομους και βουβη. Στην πυλη βλεπω κινηση απο τους φρουρους αλλα ειναι η συνηθισμενη. Η ομαδα μου σπαει στα τρια και σιωπηλα περνουμε θεσεις. Δεν ειμαστε γατες για να βλεπουμε στο σκοταδι και ειμαι πολυ γερος να πεφτω σε ενεδρες που εστηνα στα 15 μου. Πλησιαζοντας στην πυλη τους βλεπω να με αναγνωριζουν οι στρατιωτες και οπως τεντωνονται να χαιρετισουν καθε ενας βρισκεται με τρεις σκιες φορτωμενες ατσαλι πανω του απο το πουθενα. Ο ελεγχος και η διασταυρωση συνθηματικων κραταει μερικα λεπτα. Τους ηρεμω και ανεβαινουμε. Πρεπει να καθαρισει το καστρο αποψε. Τωρα. Εστω και χωρις φως.

    Το μονοπατι ειναι καθαρο και οι στεγες το ιδιο. Χωριζουμε στις δυο πλευρες του δρομου και κατεθυνομαστε προς τα πανω. Παντου αρχιζουν και αναβουν ολοι οι δαυλοι, πυρσοι, κερια καντηλια και οτι φωτιζει. Οσο θελω να πιασω εναν να τον ανακρινω σκεφτομαι πως θα τον βγαλουν απο τα χερια μου.

Ολα καθαρα ως εδω. Ο Μαριος περιμενει στην εισοδο.

- Εξαρχε εχω τρεις αναφορες. Καραβι, ασφαλεια στο καστρο και επιστροφη απο την εφοδο.

- Ακουω. Μεσα. Η μανα;

- Ειναι ενταξει μολις της μιλησα.

- Η αλλη;

- Στο δωματιο. Δε μιλαει δε λαλαει. Της εχω δυο στο μπαλκονι. Ουτε κερια, ουτε καθρεφτες απο λογου της αν και δεν την ειδα διατεθειμενη ουτε να κλασει.

- Καραβι;

- Εικοσι ατομα σε καθε καραβι.  Ειναι ολοι τους κλειδωμενοι και αφοπλισμενοι.

- Τι εικοσι; Εκατο; Αποβαση ετοιμαζε; Τι οπλισμος;

- Κανονικος βαρεως πεζικου. Τους βρηκαμε χαλαρους και σε δωματια ανα διμοιριες. Ευτυχως νιωθαν πως ειναι σε φιλικο εδαφος και δεν προσεχανε αλλιως θα ειχαμε ιστοριες στο καραβι. Ουτε σκοπιες δεν ειδαμε καν. Δεν περιμεναν τιποτα πολυ περισσοτερο εμας.

- Καστρο;

- Ολα οσα ζητησες εγιναν. Στην αποθηκη και στα τροφιμα δεν ειχαμε θεμα αλλα βρηκαμε δυο φορτια φρουτα και ενα νερου που ηρθε χωρις να το ζητησουμε. Καταστραφηκαν μετα απο ελεγχο και το πρωι θα παω στον εμπορο με τα χαρτια να δω τι και πως. Ισως ηταν απλως ενα ρουσφετι.

- Στειλε αποψε μια διμοιρια. Κανονικη επιθετικη νυχτερινη εφοδο. Να χρησιμοποιησουν βια. Θελω να ξεπατωσουν το σπιτι και την αποθηκη αυτου που τα εστειλε. Προτιμω να ζητησω συγγνωμη ζωντανος παρα να μετανιωνω πεθαμενος.

- Λες να ειναι τοσο ασχημα;

- Σου φανηκε να ειμασταν σε μπουρδελοκαυγα αποψε;

- Διαταγες Εξαρχε.

- Τι αλλο θα μου ελεγες;

- Εχουμε 3 ζωντανους απο μια ομαδα που ανεβαινε με ελαφρυ οπλισμο προς τα εδω. Τους βρηκα γιατι επιστρεφαμε απο τις στεγες αντι για το δρομο.

Χαμογελαει.

Φανταστηκα την σκηνη. Αν ο Μαριος ειχε φτερα θα ειχαν πεθανει τα γερακια απο την πεινα.

- Ανακριση και στοιχεια αποψε. Τωρα. Παω να δω την κουνιστη. Ασε διαταγη να ερθει αμεσως σε μενα ο Βαλοντια. Φοβαμαι πως θα βρει πολλα περισσοτερα απο οσα θελουμε.

Ξεκινησα να μπω μεσα.

- Μαριε σε ευχαριστω. Εχουμε εφεδρεια;

- Η ζωη μαζι σου αξιζει καθε μερα Εξαρχε. Εχουμε 2 λοχους και σε 2 ωρες θα ξυπνησουν και οι λοχοι περιπολιας του νησιου.

- Σε μια ωρα να ξυπνησουν. Στειλε τον ενα λοχο με πληρη οπλισμο στο Βαλοντια.

- Διαταγες.