Κυριακή 3 Ιουλίου 2011


Οι νυχτερινες επιχειρησεις ειναι πολυ τυποποιημενες μεχρι την εμπλοκη. Μετα ποτε δε ξερεις τι σου τυχαινει. Ενα φταρνισμα, ενα κλαρι, ενας αϋπνος που πηγε σε λαθος μερος για τουαλετα. Οτιδηποτε μπορει να σου σπασει τον αιφνιδιασμο και τοτε ξεκιναει το πανηγυρι.
Πλησιαζοντας οι μυρωδιες μου δωσανε βασικες πληροφοριες. Δεν ειχαν καμια προφυλαξη για θεματα υγιεινης και τουαλετας. Τρωγανε οτι να'ναι κρινοντας απο την τσικνα. Αναβανε στην τυχη φωτιες αρα ειχαν προβλημα πειθαρχειας και συνοχης ως ομαδα. Μα ειναι δυνατον να εχουν στειλει τοσους ερασιτεχνες; Τι μηνυμα μου στελνουν και δεν το διαβαζω; Το σιγουρο ειναι πως πρεπει να εξαρθρωσω αυτο εδω το προβλημα πολυ γρηγορα και να τρεξουμε πισω στην πολη.
Οι φρουροι τους εξουδετερωθηκαν σαν να κοιμοντουσαν. Εντοπισαμε την πιθανη σκηνη του αρχηγου τους και ολες οι αλλες σκηνες αδειασαν απο κοιμισμενους. Αντ'αυτου γεμισαν τα γυρω δεντρα με εκπληκτους, πανικοβλητους και δεμενους χειροποδαρα ανθρωπους που συνειδητοποιουσαν την αξια της οργανωσης και του σχεδιασμου.
Βγαλαμε εξω τραβωντας απο τα ποδια τον αρχηγο τους. Παλιος στρατιωτης κρινοντας απο την δερματινη επενδυση με την οποια κοιμοταν, το στιλετο στη ζωνη, τα κοντα μαλλια σχεδον ασπρα πλεον και το μαλλον ξυρισμενο προσωπο.
Αποφασισα να εκμεταλλευτω τον αιφνιδιασμο κι αλλο.
Ο Δρακος ανοιξε τα ματια του και κοιταξε μπροστα.
- Ξερω γιατι ειστε εδω. Ποιος σας εφερε και πως σκοπευατε να φυγετε; Με ποιανου οδηγιες επιλεξατε τον χωρο να στρατοπεδευσετε;
Εδειχνε να συνερχεται απο τον υπνο αλλα παλευε με τον πανικο ακομα.
- Πειναμε. Μας ειπαν πως θα βρουμε αφυλαχτες αποθηκες. Ψαραδες μας φερανε εδω. Αραζουν κι αυτοι καποιες φορες γιατι ειναι καλο λιμανι η παραλια. 
- Και γιατι δυο ισως τρεις μερες τωρα δεν πειραξατε τιποτα; Ποιο συνθημα περιμενατε; Μιλα. Μετρας στιγμες μεχρι να μου εισαι αχρηστος.
Ο Δρακος σηκωθηκε στα μπροστινα ποδια και το βλεμμα του εγινε πυρινο.
- Με πλησιασε πριν μια βδομαδα ενας καλοντυμενος, καλοζωισμενος. Ολο αρωματα και ενα δαχτυλιδι σαν βερυκκοκο. Με πληρωσε να βρω ανθρωπους διατεθιμενους να αδειασουν αποθηκες. Αυτο ηθελε. Οτι θα παιρναμε μπορουμε να το κρατησουμε. Δεν ειχα χρονο να βρω σωστους ανθρωπους και βρεθηκε με αυτο το συρφετο αχρηστων.
- Ονομα δεν ακουσα.
- Δεν το ξερω.
- Ποιον θα συναντουσατε εδω; Ποια ειναι τα συνθηματικα σας;
Ο Δρακος ανασηκωθηκε και τεντωσε τα φτερα του σαν για να ξεπιαστουνε.
Δεν μιλησε.
- Παρτε τον στο διπλανο κελι απο τον Ποντικα. Δεν εχω χρονο τωρα.
Πλησιασα εναν τους αιχμαλωτους. Τους ξεφιμωσα και εκανα την ιδια ερωτηση καθε φορα.
"Ποιον θα συναντησετε; Ποιο ειναι το συνθηματικο;"
Ο Δρακος εγλειψε τα χειλη του και εσκυψε να τραφει. Ειχε καιρο αταϊστος.
Μονο αρνητικες απαντησεις.
Μονο ενα χτυπημα στον καθενα.
Πανικος.
Κλαμματα.
Εκκλησεις.
Ο Δρακος βουλιαξε το κεφαλι του στο αιμα κι ρουφηξε ψυχες μεσα απο τις πληγες.
Ενα χτυπημα καθε φορα.
Δεν εχω καιρο, χωρο ουτε διαθεση για αιχμαλωτους. Εχω το σπιτι μου να προστατεψω και να δωσω το μηνυμα οτι δεν αστειευομαι.
Μαζεψαμε τα πτωματα σε εναν σωρο πανω απο τις σκηνες και οτι αλλο εξοπλισμο βρηκαμε. Αναψαμε φωτια και αφησα την διμοιρια της παραλιας υπευθυνη να την σβυσει το πρωι. Ηθελα η ενταση της φλογας να απογοητευσει οποιον ηξερε να διαβασει το νοημα της.
Ο Δρακος πεταξε μεσα στην σπηλια του. Ταϊσμενος, ποτισμενος, φλογερος και ζωντανος. Φτανει τοσο. Παλι υπνο τωρα.
Δεν μιλησε κανεις. Αλλα ενιωθα την αυτοπεποιθηση των στρατιωτων να ανεβαινει. Αυστηρη διοικηση. Κανενας δισταγμος. Ξεκαθαρα μηνυματα.
Εδωσα διαταγη να διπλασιασουν τον βηματισμο. Για αλλη μια φορα επεσα σε εναν αντιπερισπασμο. Τι δοκιμαζουν; Θα επρεπε να ξερουν την ετοιμοτητα των μοναδων μου. Την ταχυτητα ληψης αποφασεων και μετακινησης. Τι μηνυμα μου διαφευγει και δεν το διαβαζω;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου