Κατι πηγε να πει αλλα το μασησε. Ανεβηκε να φυγει και εγω γυρισα το βλεμμα να δω ψηλα. Τοσο ωραιος καιρος και αερακι να κοβει την ζεστη του μεσημεριου που γινεται απογευμα. Και ο συναγερμος τρεχει. Ανεβηκα σχεδον τρεχοντας απο τον κηπο στο Πανω Γυμναστηριο. Αδειο και ησυχο. Εβγαλα το σπαθι και προχωρησα στην απεναντι εξοδο για να κατεβω στισ Δυτικες επαλξεις. Εχει μια καλη θεα στο λιμανι και στο μεγαλυτερο μερος του καστρου.

    Καποια μερα θα ηθελα να μαθω τι κανει αυτες τις αισθησεις τοσο εντονες. Τι τις ακονιζει. Ηξερα οτι με περιμενουν δυο να βγω απο την σκια που ριχνουν οι τεντες καθως περπατουσα κολλητα στον τοιχο. Εσκυψα να φτιαξω δηθεν την μποτα μου αλλα απλως χαλαρωσα το στιλετο που εχω εκει. Τυλιξα την ακρη απο την καπα στο αριστερο χερι και σηκωθηκα αργα. Ηρθαν τρεχοντας. Δεν ειναι δολοφονοι. Μαλλον απελπισμενοι μεθυστακες απο απεναντι .

    Μολις πλησιασαν εκανα αποτομα κινηση αριστερα για να βρεθει ο ενας πισω απο τον αλλο. Χτυπησα χαμηλα τον πρωτο και του εκοψα το γονατο. Πηδωντας προς τα πισω για να αποφυγω την πτωση του ο δευτερος με βλεμμα πανικου ουρλιαξε και πηδηξε πανω απο τον φιλο του. Οταν πηδας ενω μαχεσαι καταφερνεις δυο πραγματα: να μην ακουμπας πουθενα και να μην μπορεις να αλλαξεις πορεια. Ουτε δυναμη στο χτυπημα, ουτε ελεγχος. Κλωτσησα δυνατα και χαμηλα και τον αφησα να πεσει πανω στο σπαθι μου. Ο πεσμενος συρθηκε να με χτυπησει ενω εβγαζα το οπλο μου απο το πτωμα του φιλου του αλλα απλως του πατησα το χερι και το εκοψα.

- Εχεις μερικα λεπτα να μου πεις ποιος σας εστειλε. Μετα απλως θα πεθανεις απο αιμορραγια.

Απαντησε σε μια διαλεκτο που μου θυμισε την φυλη που αρχισε να εμφανιζεται στην Θρακη. Σχεδον η ιδια γλωσσα που εμαθα στον Βορρα.

- Τελειωνει ο παραδεισος σου. Πειναμε και υποφερουμε απεναντι. Εσεις εδω ζειτε ανεγγιχτοι. Δε ξερω ποιος με πληρωσε και ελπιζω να πεθανεις πριν το  μαθεις. Αλλα δε θα γλυτωσεις.

Λιποθυμισε και εμεινε να γινεται μια μεγαλη κοκκινη κηλιδα.

    Πως διαολο μπηκαν τετοια τομαρια στο καστρο μου; Ετρεξα στις επαλξεις και χτυπησα την πρωτη καμπανα που βρηκα. Μια διμοιρια ηρθε τρεχοντας.

- Καθαριστε και ψαξτε τα πτωματα στην αυλη. Να ερθει να με βρει ο λοχιας που φυλαγε το Πανω Γυμναστηριο.

-Διαταγες Εξαρχε. Χρειαζεστε γιατρο;

- Οχι πηγαινετε. Ενας να φωναξει διμοιρια στο ποστο σας. ΤΩΡΑ!

    Ζουμε αληθεια ανεγγιχτοι και οι στρατιωτες μου εχουν χασει τα αντανακλαστικα τους. Κατι συμβαινει. Τοσο μισος.. Αυτος για να παρει τοσο θαρρος σε ξενη χωρα να ελπιζει να σκοτωσει, να πληρωθει και να ξεφυγει; Καιρος να παω κι εγω να ριξω μια ματια τι συμβαινει.

    Πρώτα όμως να βεβαιωθω πως ειναι καθαρο το καστρο. Η φασαρία της επίθεσης αναψοκοκκίνισε τους πάντες. Μέχρι να ηρεμήσω τους λοχίες για να ηρεμήσουν τους στρατιώτες ήταν ήδη σούρουπο. Τουλάχιστον μπορούσα να είμαι βέβαιος πως είναι εντελώς ενήμεροι ότι έχουμε κατάσταση συναγερμού. Η έφοδος στο σπίτι του Μεγάλου μάλλον θα είχε πολλα κλαπατσίμπαλα και δράμα.

    Ο Βαλόντια μου διάλεξε τους πιο μεγάλους για την έφοδο. Σωστό. Θα χρειαστούμε όλη την ψυχραιμία που μπορούμε να βρούμε εκεί μέσα. Ανέβηκα να δω την Γαλήνη και συννενοηθήκαμε σχεδόν σιωπηλα:

- Πολλά παράξενα παιδί μου.

- Μόνο ένας τρόπος υπάρχει να ξεμπερδέψεις το κουβάρι και αυτός σίγουρα δεν είναι κοιτώντας το.

- Ήρεμα. Ακόμα κι εγώ καταλαβαίνω πως κινούνται πολλοί τροχοί εδώ.

- Όλα θα είναι ήρεμα απόψε.

- Πριν ή μετά την έφοδο σας;

Χαμόγελο καρχαρία σε τσιπούρα.

    Βγαίνοντας είδα την Ξένια να με παρακολουθεί απο την μισάνοιχτη πόρτα της.

- Μην βγεις από το δωμάτιο πριν το ξημέρωμα. Οι πάντες ειναι σε έξαψη και δεν εγγυώμαι οτι δε θα κοιτάξουν ποιά είσαι αφού κάνουν χρήση όπλων.

- Το υπόσχομαι.

Πολύ υπάκουη είναι αυτή ξαφνικά. Ο Μάριος πήρε εντολές να την εξουδετερώσουν αν την δουν εκτός ορίων.