Στους διαδρομους οι φρουροι ηταν οπως τους ζητησα. Συνθηματικα παντου. Οι εφοδοι επιασαν τοπο τελικα. Μισανοιξα την πορτα της μανας. Κοιμαται. Την πλησιασα και δεν ξυπνησε. Περασα το χερι στα μαλλια της και στο προσωπο. Ανασαινει και ειναι ζεστη. Δεν εχει ωρα που κοιμηθηκε.

    Στο δωματιο της Ελενης παρομοια κατασταση. Τεσσερεις φρουροι. Δεν χτυπησα καν.

Κοιμαται με τα ρουχα της. Βγηκα στο μπαλκονι με το σπαθι στο χερι. Συνθηματικα. Ολα ενταξει. Εβγαλα τη συνοδεια μου και τους φρουρους εξω με διαταγη να ελεγχθουνε περιμετρος κτιρου και στεγη.

Πλησιασα την Ελενη ξεροντας πως ηδη δεν κοιμαται.

- Εχεις μερικα λεπτα να μου πεις για τα καραβια σου πριν συνεχισεις τον υπνο σε ανατομικο αχυρενιο παπλωμα.

Ανοιξε τα ματια και με κοιταξε.

- Ειμαι συμμαχος. Τους εφερα για ασσο απο το μανικι. Σε περιπτωση που κατι ειχε ηδη συμβει και ειχες συλληφθει η και σκοτωθει ακομα.

- Και γιατι τους εκρυψες;

- Τον καλο ασσο τον κρυβεις και απο τον παρτενερ σου ακομα. Δεν εχω εμπιστοσυνη σε κανεναν εκτος απο σενα και την κυρα-Γαληνη.

- Δεν εχω κανενα λογο να μη σε κοψω στα δυο εκει που εισαι αυτη τη στιγμη.

Ανασηκωθηκε. Μερικα πραγματα ειναι στο βλεμμα. Οχι στα λογια. Το ειδε οτι μετραγε δευτερολεπτα στο καντηλι της.

- Θελουν να δοκιμασουν τη μαχητικοτητα σου. Αν σκοτωθεις στις επομενες μερες θα σε αντικαταστησουνε. Αν επιβιωσεις θα προσπαθησουν να σε κανουν συμμαχο δινοντας σου θεση Στρατηγου ξανα. Μολις τελειωσεις τις δουλειες τους θα σε "αποσυρουν". Αν αρνηθεις να δεχτεις τη θεση θα σε "αποσυρουν".

- Ποσοι ειναι οι "θελουν";

- Καινουργιοι Συγκλητικοι. Δεκα ονοματα ξερω σιγουρα. Απο τις λαχαναγορες μεγαλοπιαστηκαν και με την καταρρευση του Βορειο-Ανατολικου μετωπου εχουν πλουτισει και αποκτησανε ετοιμοπολεμους στρατιωτες που απλως θελουν το μισθο στην ωρα του. Μερικοι μιλανε για πεντε λεγεωνες. Δεν ειναι οργανωμενοι ακομα. Δεν υπαρχει εμπιστοσυνη μονο μια προσωρινη ιεραρχια. Φαινεται οτι καποιος ειναι πισω και απ' αυτους. Ξερουν πολυ καλα τις αδυναμιες της Αυτοκρατοριας.

- Γιατι με βοηθας; Απορω που ειμαι ζωντανος και δεν εβαλαν εσενα στη θεση μου.

- Δεν βρισκεις ανθρωπους με τετοια ικανοτητα στην επιβιωση. Σε δοκιμαζουν να δουν αν το εχεις ακομα.

- Αυτο που εχω αυτη τη στιγμη ειναι ενα γαργαλημα στο μυαλο να σου δειξω με ποσες κινησεις δε θα δεις τον ηλιο το πρωι.

- Και τι θα αλλαξει; Θα ηρεμησει ο διαβοητος θυμος σου; Ο ανθρωπος που σκοτωσε ενα οχυρο μονος του σε μια νυχτα για ενα παιδι;

- Δεν σου πεφτει λογος. Το παιδι ηταν τυφλο. Το βιασανε. Το σκοτωσανε και το αφησαν να το φανε τα σκυλια. Δεν μπορουσα να οργανωσω κανονικη επιδρομη εν μεσω στρατιωτικης εκστρατειας. Μπορουσα και το εκανα μονος μου.

- Δεν ηταν υπευθυνοι ομως και οι εκατο-διακοσιοι  για την πραξη που τους τιμωρησες.

- ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΘΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ  ΠΡΙΝ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ; ΚΑΛΑ ΕΚΑΝΑ. ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑΚΑΝΑ. ΚΙ ΑΝ ΔΕ ΤΟ ΕΚΑΝΑΝ ΟΛΟΙ, ΣΙΩΠΗΣΑΝΕ ΟΛΟΙ ΟΜΩΣ.  ΑΡΑ ΦΤΑΙΝΕ.  ΜΙΛΑ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΣΕ ΚΟΛΛΗΣΩ ΣΑΝ ΜΥΓΑ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ. ΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΚΑΙ ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΣΟΥ ΚΟΛΥΜΠΩΝΤΑΣ. ΛΕΓΕ.

    Εβλεπα το αριστερο χερι μου στο λαιμο της και τα χερια της εγκλωβισμενα στο αλλο μου χερι και περιμενα ενα λαθος βλεμμα για να τελειωνω.

- Εχουν εκατο αντρες στην βορεια πλευρα. Απο τις φυλες που ηρθαν με τους Ταταρους. Δεν μπορουν να ζησουν απεναντι και τους ταζουν τον παραδεισο εδω. Δες το σαν εισβολη. Αφησε με. Θα σου πω κι αλλα. Σε παρακαλω. Ηρθα να βοηθησω. Εστειλα τον ενα απο τους δυο σωματοφυλακες μου να τους μετρησει και αν μπορει να δηλητηριασει το νερο με ναρκωτικο ωστε να κερδισεις ωρες.

- Ασ'την παιδι μου. Την εχω ελεγξει κι εγω. Της εδωσα ναρκωτικα στο σπιτι μου. Δεν ειναι εχθρος.

Δεν γυρισα καν να κοιταξω την μανα. Αυτος ο λαιμος θελει ενα σφιξιμο. Κατι δε μου κολλαει.

- Ξαφνικα ολοι θελουν να βοηθησουν.

- Παιδι μου ολοκληρη αυτοκρατορια θα πεσει πανω σου. Ουτε εσυ δεν μπορεις να το αντεξεις αυτο μονος σου. Ολοι κοιτανε να αρπαξουν για να εχουν κατι μεσα απο τις αλλαγες που ερχονται.

Οι φυλες της Ασιας που θα ερθουν προς τα εδω δεν ειναι καραβανια με εκατο φοβισμενους και πεινασμενους αγροτες. Πολεις ολοκληρες ερχονται προς τη Δυση. Πολεις με ιεραρχια, στρατο, υποκοσμο και αρρωστιες.

Την αφησα να γλυστρισει μεσα απο το χερι μου.

- Μα τοτε τους ειμαι αχρηστος.

- Οχι αν μπορεις να τους κανεις μερικες τελευταιες εξυπηρετησεις.

- Και αυτη εδω;

- Ειναι μαζι σου. Ουτε η ιδια δεν ξερει γιατι και για ποσο. Αλλα ειναι διατεθειμενη να την εκμεταλλευτεις.

Γυρισα και κοιταξα την Ελενη:

- Ζεις με δανεικο χρονο.

- Δεκτο.

- Εχεις διορια ως το βραδυ να ετοιμασεις μια καλη αναφορα. Γαληνη βγες απο το δωματιο.

- Παιδι μου, ψυχραιμια.

- Βγες. Εξω.

 Μολις εκλεισε η πορτα αφησα το σπαθι και πλησιασα την Ελενη αρκετα για να την δω να χλωμιαζει.

- Σε παρακαλω.

- Δεν χρειαζομαι οπλο. Το ξερεις. Αν δεν βεβαιωθεις οτι ειμαι νεκρος καλυτερα να αυτοκτονησεις. Δεν θα μου γλυτωσεις αν με πουλησεις.

- Το ξερω.

- Γδυσου.

Εριξε τα ρουχα της με τη μια και κατευθυνθηκε στο κρεββατι.

- Εισαι ηλιθια; Δεν νομιζω. Τι νομιζεις οτι κανεις;

- Αυτο δεν θελεις;

- Παρε τα στρατιωτικα ρουχα απο την ντουλαπα και μη με κανεις να σου φερθω σαν το ζωο που φερεσαι τωρα. Ολες οι γυναικες νομιζουν πως το απαυτό τους μυριζει καλυτερα απο των αλλων.

Ντυσου και ετσι θα κυκλοφορεις εδω μεσα.

- Διαταγες Εξαρχε. 

- Μολις εχασες την μια ευκαιρια λαθους που εχουν ολοι. Θα παρουσιαστεις στο Μαριο για να σε κατευθυνει σε ενα Εκπαιδευτη να μαθεις να φερεσαι οσο βρισκεσαι σε αυτο το νησι.

Βγηκα απο το δωματιο και πηγα στη Γαληνη.

- Με συγχωρεις αλλα εδω δεν ειναι ουτε μερος ουτε ωρα για ευγενειες.

- Δεν ειπα τιποτα.

- Δεν θα περιμενω να πεις. Πρεπει να πας στον Βικτωρ η να τον φερουμε εδω;

- Ο Βικτωρ πεθανε πριν ενα μηνα παιδι μου. Εχω πουλησει τα παντα και στα εφερα. Δεν ξερω ποσος καιρος μου εμεινε. Θα ηθελα να τον περασω μαζι σου. Με συγχωρεις αλλα εψαχνα την ωρα να στο πω.

    Ναι εχει δικιο. Πανω στην εξαψη ειναι η καλυτερη ωρα. Οταν βρεχει σιδερο, πετρες και βλεπεις τον φιλο σου να πεφτει δεν εχεις ωρα και μυαλο για δακρυ και αντιο. Πρωτα να ζησεις εσυ και μετα ολα τα αλλα. Κανεις δε με φροντισε οσο αυτοι οι δυο. Κανεις. Οχι τωρα ομως.

- Μαλιστα. Οι υπηρετες σας;

- Θα ειναι εδω σε μια βδομαδα. Τους εστειλα με τρεια διαφορετικα πλοια μπας και κρυψω λιγο τα ιχνη μου.

- Μαλιστα. Σε μερικες μερες θα εχεις το χωρο σου.

- Μαζι σου ειναι ο χωρος μου.

- Κοιμησου. Σου εχω δουλεια απο αυριο.

Με φιλησε και με εσπρωξε στην πορτα.